Geschreven uit het hart van een verslaafde.
Het verwoord de frustratie van huisdieren van gamers

Er zitten 2 poesjes samen te wachten bij de bak.

Te wachten op eten, brokjes uit de zak.

Ze wachten allang maar de zak beweegt nog niet.

Ze kijken naar hun Baasje, we hebben honger , weet je dat niet??

Het Baasje kijkt op want zij voelt dat ze kijken en wachten.

Maar ze heeft nu echt geen tijd, ze is ergens anders met haar gedachten.

Paarden en honden en kippen verzorgen.

ze krijgt 3 extra levens als ze ze verzorgt voor morgen.

Huizen bouwen en chatten online.

De 2 poesjes wachten nog steeds en zitten hongerig te zijn.

De poesjes kijken elkaar aan en 1 zegt "MIAUW".

Hun Baasje kijkt eindelijk op en focused kort en gauw.

Wat ziet ze daar? Is de bak ALWEER leeg?

Maar het is nog maar zo kort geleden dat ze allebei eten kreeg.

Of was dat gister? Toen ik voor de 2de keer mijn leven verloor?

Ja vervelend was dat zeg.., straks gebeurd het weer, ik speel nog maar even door.

NIKS DAARVAN, dachten de poesjes bij de bak.

Je geeft ons NU eten, eten uit die ZAK!!

Het ge mauw werd harder en nu maar samen.

Ze gingen net zo lang door met luidruchtige plannen beramen.

Tot de bak ZUCHTEND weer werd gevuld.

En nu lagen de 2 poesjes dan tevreden en voldaan met hun staarten opgekruld.